لطفا دکتر جوابم کن صبح ها پا سیگار و شب ها الکل این روزا هرکی هر بلایی سر آدم میاره تهش میاد میگه حلالم کن دهنم بستست و زبونم گُم مردم عوضی این زمونه هم گوه خدا اگه قطار مرگ از این وری رد شد به رانندش بگو که سوارم کن
میرم جلو هر خری سوارم شده مغزم دیگه نمیکشه انگار شبا رد شده یه آدم دیوونه که نداره امیدی به این زندگی دوست داره همش فرار هم کنه اگه واقعا بده بدون برام عادیه من یه های روانیه رو گلِ موادیه وقتی هم بمیرم کسی نمیاد سر قبرم چون این زندگی میدونی همش مادیه
نه عادی میکشم و نه عادی مستم یه مشت آدم لاشی دورم و همشون پستن یه اکیپ خوب هم ندارم که بهش بگم بکسم دلم یه نوار مشکی میخواد گوشه یِ عکسم
دلم کرده از ریشه خوف رفتی و نیستی چی میشه گفت قفس و زندون یعنی دهنم وقتی زبونم روی اسمِ تو میشه قفل
انگار یه جورایی دیگه غریبه ام باهاش خودم حس میکنم منو فریبم داد تکست میده بیب باهام خوب باش پیشِ اونه هوا منو از دور داشت
نیستم رابطه یِ این مدلیو سخته تحملِ این دو دلی و رابطه ای که همیشه زیر تیغه انتخابت اینه که راه درستو بری و
انگار یه جورایی دیگه غریبه ام باهاش خودم حس میکنم منو فریبم داد تکست میده بیب باهام خوب باش پیشِ اونه هوا منو از دور داشت
