سویشرتم میگه چمپیون قهرمان ولی جدیداها انقدر دارم شک چرا یه پسر معمولی ام من از ستارخان تو یه خط کُدَم خدا داده صد تا باگ عطارها به من میدادن ترا که من آروم بگیرم انقدر نپرسم چرا سوال های بزرگ راه رفتن توو پارک مامانم میگفت کار بگیر لااقل توو بانک ولی، الآن بانک میرم پا میشن برام کارمند نیستم مامی شرمنده ام میخوام بچه هام آزاد باشن حتی الآن باشه روو میز قاضی پرونده ام برام شهرتم بوده از دور قشنگ گفتم هر گوهی بشم فقط مغرور نشم الآن زندگی شوخی رد میشه منتظرم یکی بگه دوربین مخفیه
من، کف دره ام و قله هم دوره تفنگ آزاده گل ممنوعه مهربونیمو خوردم چوبشو پس کل روز رو میشینم با گربه خونه بگو، کف دره ام و قله هم دوره تفنگ آزاده گل ممنوعه مهربونیمو خوردم چوبشو پس کل روز رو میشینم با گربه خونه
هودیمو میکشیدم جلو چشمم توو دید نباشم مثل جثه ام، خواستم هیچوقت کوچیک نباشم یادش بخیر دغدغه جز موزیک نداشتم تنها استرسم این بود یه وقت روو بیت نباشم میخواستم یه بنز توو بی پولی بخرم باهاش یه R&B خون * ایرونی بزنم آرزوهام بزرگ شده بی روحی تنم کسی چه میدونه اصلاً شاید اینجوری بهترم وقتی دارن هیترها یه پلن برام میچینن یه جورهایی که برم نیام طُعمه نمیشم مثل اردلان خودم آتو دادم دستشون عین احمق ها الآن، فقط برنامه گریز میچینم انقدر پارانوید شدم حتی سطل آشغالی ها رو پلیس میبینم بپیچم برم، ولی اگه برم دیگه تو نیستی پیشم
