وقتی که تنها میشینم همش میپرسم از خودم کی مثل تو شده واسم که دیگه بهت زنگ نمیزنم حالم دیگه مثل اونی که خوبِ خوب میشناختم نیست ولی بازم مثل تو نیست بعضیا با ذاتشون جور نیست گفتم جدا دستامون باشه شاید سفید شه یه کم قلب سیاهش دیدم اصاً نبود عینِ خیالش بیخیال، فقط فکر برنامه هاشه زل میزنم به عکسای قدیمی چهارشنبه سوری از رو آتیشا پریدی حالا استوری طعنه میذاری ولی اینم میگذره باشه خب غمی نی
[کورس] فریکم فریکم فریکم فریک الآن روی حرفات بی بی فیریکم فیریکم فریکم فریک الآن روی تکسات خیلی فریکم فریکم فریکم فریک هر جا که اسمت میاد فریکم فریکم فریکم فریک فقط به من تو یکی میای
[ورس دو – سپهر خلسه] فریکم رو رفتارات بعد جداییمون کارات چقدر فرق داره تووی انظار عمومی توو دستای منم نمیگرفتی و حالا شدی برنامه کن و میشی مست پاره فکر نکن همون آدم قبلم دیگه عکساتو نمیبَرم تا دَم قلبم غیرتی نمیشم بهم دوستات بخندن واس نمیزنه بیرون دیگه شاهرگ گردن همون شب بهت گفتم اگه بری از این در برام دیگه غریبه ای الآن بحث کنیم نیستش نتیجه ای بیبی در بیار لباساتو ببین من با جون و دل ساختم یه قصری برات تو یه فوا کردی همش شدش نقش بر آب دیگه مهم نیستش حتی یه لحظه برام اینو میگم که دروغ محضه الآن
